10-12-2014

Afschaffing suikerquotum creëert enorme marktkansen voor Biobased Delta

We kunnen de Arabieren worden van de biobased economy, zegt Ton Runneboom directeur van het Biorenewables Business Platform. In 2017 verdwijnt namelijk het suikerquotum. Suikerproducenten mogen dan net zo veel suiker produceren als ze willen. Marktwerking doet de rest. “Dit is fundamenteel groot en een enorme kans.”

West-Europa kan wereldwijd koploper worden in het economisch produceren van chemische bouwstenen en producten uit suikers. Dat blijkt uit een studie die Deloitte eind september presenteerde.

Het verdwijnen van het suikerquotum is extra interessant voor de Biobased Delta, en dus ook voor West-Brabant dat onderdeel uitmaakt van de delta, omdat suikerindustrie en chemische industrie er dicht bij elkaar zitten. Want behalve voor de voedingsmiddelenindustrie is suiker ook een goede bouwstof voor biobased chemicaliën.

Biobased Delta als Europese chemische 'sweet spot'

Het via bioraffinage verwaarden van suikers in chemicaliën is voor de Biobased Delta een belangrijk speerpunt. Suikers vormen een goede basis voor chemische bouwstenen en producten. In de Biobased Delta worden chemische bouwstenen niet alleen uit eerste generatie suiker (uit de suikerbiet) gewonnen, maar ook uit suikers uit onder meer hout en zetmeel. In een ander proces, de zogenoemde ‘tweede route’ worden chemische bouwstenen gewonnen uit de suikers die lignocellulose (de stof die planten stevigheid geeft) bevat. Daaruit worden vervolgens tweede generatie suiker en lignine (de stof die stevigheid geeft aan hout) gewonnen.

Onderzoek naar de wereldwijde suikermarkt

De beslissing van de Europese Unie om het suikerquotum vanaf 2017 af te schaffen vormde de aanleiding voor het onderzoek van Deloitte. Volgens het onderzoek biedt het vrijgeven van de suikermarkt de Europese agrosector kansen om tot nieuwe verdienmodellen te komen. Daarmee is het een belangrijke maatschappelijke ontwikkeling. Behalve voor voedsel ontstaat mogelijk een lucratieve markt voor het valoriseren van suiker in waardevolle chemische bouwstenen en producten. Deze vormen een biobased en duurzaam alternatief voor chemicaliën uit fossiele bronnen.

Een aantal zaken valt op in het onderzoek. Noordwest-Europa, inclusief Nederland, verbouwt veel minder hectares met suikerhoudend gewas dan bijvoorbeeld Brazilië. Maar de opbrengst per hectare is hier flink hoger. Dat geldt ook voor het suikerpercentage per ton van het gewas.

De totale marktomvang wereldwijd bedraagt volgens het onderzoek 207 miljoen ton. Dat is gelijk aan 127 miljard US Dollars. Bijna negentig procent van het volume is bestemd voor de alcoholmarkt (consumptie en brandstof). De onderzoekers voorzien tot 2020 een jaarlijkse marktgroei van vijf procent.

Ideale situatie voor suiker in de Biobased Delta

Biobased Delta is het triple helix cluster in Zuidwest-Nederland dat ontwikkelingen in de agro-, tuinbouw- en chemische sector met elkaar verbindt. Willem Sederel, directeur van Biobased Delta: “De aanbevelingen bieden grote kansen voor ons land. In Zuidwest-Nederland zijn van oudsher alle ingrediënten aanwezig om in deze nieuwe markt wereldwijd concurrerend te opereren: de hoge concentratie van zowel agrarische bedrijven als chemische industrie, de strategische ligging tussen twee wereldhavens plus een sterke logistieke sector. Wij pakken dan ook graag de handschoen op om de 'sweet spot' van Europa te worden. Sterker nog: daar zijn we samen met de industrie, overheid en het onderwijs al volop mee bezig."

In Zuidwest-Nederland worden vooral suikerbieten verbouwd. En die gaan grotendeels naar de fabriek van de Suiker Unie in Dinteloord. Die verwerkt de bieten tot suiker en die gaat met name naar de voedingsmiddelenindustrie. Nu het quotum verdwijnt mag de Suiker Unie meer produceren. Dat extra volume is interessant om een nieuwe markt aan te boren: de fijnchemie. Daarnaast is een nieuwe afzetmarkt interessant, omdat het veelvuldige gebruik van suiker in onze voedingsmiddelen onder druk staat.

Nog niet zo lang geleden dachten we dat we te duur waren in West-Europa als het gaat om de kosten voor grondstof en arbeid. Maar dat blijkt dus mee te vallen. En met een regio die voorziet in grondstof, verwerkingsindustrie en – voor die suikerindustrie – nieuwe afnemers in de fijnchemie, levert dat een enorme economische kans op. Want behalve de Suiker Unie zijn er ook andere, nieuwe bedrijven nodig die zich richten op katalyse of fermentatie voor het omzetten van de suikers naar bouwstenen.

Bron: N.V. REWIN West-Brabant